დაიკიდე...
ეს ის სიტყვაა რაც ყველაზე ხშირად მესმის. მეც შესაბამისად ვპასუხობ და ვამბობ რომ არაფერი საშიში არ ხდება.
ზოგჯერ ვფიქრობ რომ ყველაფერი მხოლოდ ჩემი ფანტაზიის ნაყოფია.
საერთოდაც როდის ვისწავლე წარმოსახვით სამყაროში ცხოვრება, ან როდის დავამთავრებ.
გულისამრევ რაღაცის ნახვის შემდეგ მე თავს გვერდზე ვატრიალებ და ვამბობ: არ მაინტერესებს. და გამხელაც მიჭირს რომ დღითიდღე ნახევარ-ნახევარი ვრჩები.
ეს ასაკობრივია, პატარა ხარ და გაგივლის.
ნელ-ნელა უფრო ვპატარავდები.
როდემდე?
თუ გგონიათ რომ ნამდვილად ვატარებ.
ეს ის სიტყვაა რაც ყველაზე ხშირად მესმის. მეც შესაბამისად ვპასუხობ და ვამბობ რომ არაფერი საშიში არ ხდება.
ზოგჯერ ვფიქრობ რომ ყველაფერი მხოლოდ ჩემი ფანტაზიის ნაყოფია.
საერთოდაც როდის ვისწავლე წარმოსახვით სამყაროში ცხოვრება, ან როდის დავამთავრებ.
გულისამრევ რაღაცის ნახვის შემდეგ მე თავს გვერდზე ვატრიალებ და ვამბობ: არ მაინტერესებს. და გამხელაც მიჭირს რომ დღითიდღე ნახევარ-ნახევარი ვრჩები.
ეს ასაკობრივია, პატარა ხარ და გაგივლის.
ნელ-ნელა უფრო ვპატარავდები.
როდემდე?
თუ გგონიათ რომ ნამდვილად ვატარებ.
No comments:
Post a Comment