http://vimeo.com/4749536

უარყოფითი ქმედებები

აქ უნდა დამეწერა, რომ აღარაფრის თქმა არ მინოდა, რომ მართალია და ყელაფერი ზუსტად ისეა როგორც უნდა იყოს.
შეუძლებელია ახლა ნერვებმოშლილი, აღელვებული ვწერდე, პირიქით. მიყვარს ასე რომ მემართბა საერთოდ ყველაფერი მიყვარს რაც ამ სახლს ეხება.
ისიც ადვილი შესამჩნევია ჩემთვის, რომ სხვებთან სულ სხვანაირად ვსაუბრობ, რაც შეიძლება რთულ სიტყვებს ვიყენებ, აქ წერისას კი ყევლაფერი მეკარგება და ხშირად კიარადა თითქმის ყოველთვის ვერ ვამბობ იმას რაც მინდა.
ყოველთვის ერთსა და იმავეს ვამბობდი ცხოვრების მიმართ - "დინებას მივყვები", თუმცა იმასაც ვხვდებოდი რომ მუდმივად შინაგან პროტესტს ვგრძნობდი და მინოდა ყველას და ყველაფრის წინააღმდეგ წავსულიავი .
საშინელი ჩვევაა

ახლა როცა მის ამ სიმღერას, და არა რამე სხვა, ვუსმენდი მივხვდი რომ ამდენი ხნის შემდეგ პირველად ვთქვი რამე ვიღაცის დანაკლისზე, რომ ეს სიცარიელე მტკივნეულია და ამის მოთმენაც ძალიან რთულია.
ალბათ ნებისმიერ სხვა შემთხვევაში ვიტყოდი რომ აუცილებლად უნდა დავივიწყო.
მაგრამ აქ პირიქით ხდება, ამის წინააღმდეგ წასვლა სულაც არ მინდა, არ შევუშლი ხელს ან რატომ უნდა შევუშალო, შემდეგი გაფრენის დროს "ერთხელ თუ გაუძელი კიდევ შეძლებ" რომ იყოს. ეს სიტყვებიც ისევ ჩემი იქნება, თავსი დასაიმედებლად. წასვლის განცდა იმდენად ახლობელი გახდა რომ ვერაფერს მოვუხერხებ
დავიცდი სადამდე გაგრძელდება, ყველაფერი თავისით ხდება და შეიძლება თავისით დამავიწყდე.
მგონი ამდენიც ცდისგან მოთმინების უნარი გამომიმუშვდა