ურაა
ნამდვიალად პატივს ვცემ იმ ხალხს მიზეზის მოცემა რომ შეუძლიათ, ცუდი/კარგი ხასიათის მიზეზის მოცემა.
ამათ გარეშე იმაზე უფრო საშინელი ასატანი ვიქნებოდი.
არადა ყოველთვის არსებობს თითქოს მიზეზი, მართალია, უმეტესად ვერ ვხვდები მარა მაინც.
“დედა ნახე რა კარგი რაღაცა დავხატე“
ადრე სახლში მარტო რომ ვრჩებოდი ცუდი შეგრძნება მქონდა, ახლა მგონი უფრო ცუდი მაქვს, მაგრამ იუმორით ვუყურებ. გამიმართლა სულ რაღაც 3 გაჩერების იქით არის სწრაფი კვების ობიექტი.
კიდევ საშინელია რომ არ იცი დალაგება რითი დაიწყო, კიდევ რეჟიმის შეცვლა, რამდენი მაისური გავაფუჭე.
ხომდა მეღირსა ის ნანატრი წამი როდესაც ამ სახლსაც მოვცილდები.
...და ამოვისუნთქებ.
კარგი შეგრძნებაა.
ახლა წარმოვიდგინე იმდენი რომ ვიწუწუნო რამდენიც მინდა...
გამიმართლა, შეიძლება ჩემი ოცნების ნახატს ვეღირსო 10-15 წელიწადში, დახვეწავს მანამდე, ალბათ.
ჰანსი კარგადაა, ყოველდღე ერთად ვსაუზმობთ, ისე აღარ ეშინია, მოვლაც არაა რთულია (მზე)
