Sunday, July 8, 2012

:)



მომეწონა, თუ რავიცი რა ვთქვა.
ვერასოდეს ვერ ვიტანდი აქერცლილ და დანაოჭებულ ახალშობილებს, თვალებს შტერებივით რომ აჭყიტავენ.
ეს ლამაზია
კიდევ დაუცველი, არ მითქვამს მარა გული დამეწვა მის გახდარ ფეხებს რომ შევხედე

ხომმ
სახლი არ აქვს, არც სახელი,ამიტომ ჯერ მხოლოდ შენი შვილია

ლევან
გპირდები ყოველ შაბათ-კვირას გავიყვან ხოლმე, ჯერ კინოში წავალთ, მერე მაკში
(ვიცი რომ ამერიკა გეზიზღება, მაგრამ მაინც წავიყვან), ბოლოს გავისეირნეთ.
და ყოველ ნახვაზე გეტყვი რომ ძალიან ლამაზია, ვიცი ეს როგორ გახარებს.

ოღონდ ჯერ ცოტა გაიზარდოს
ისიც ხომ მითქვამს რომ პატარა ბავშვები მღლიან, მაგრამ მაინც ხშირად ვინახულებ ხოლმე, ხელში დაჭერასაც ვისწავლი და აღარ შემეშინდება, დღეს ხომ ხედავ გვირილის ნაყენში ვაბანავე და ჭიპიც დავუმუშავე.
ყველაზე მეტად ის მომწონს როცა ველაპარაკები და თვალებს ფართოდ ახელს, ტუჩებს კი უცნაურად კუმშავს.

შეიძლება უკვე დაიღალე მისით და გაბეზრდი მაგრამ არაუშავს : )


ხომ ამტკიცებდი ყველაფერი იცვლებაო
 ხოდა ხედავ რა სასიამოვნოდ შეიცალა  :)

Ctrl + shift + T

No comments:

Post a Comment